پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم


سد شکر به رهگذر شیر بسته ایم

مجنون خانه زاد بیابان وحشتیم


دیوانگی به خود نه به زنجیر بسته ایم

حاشا که زخم ما دهن شکوه وا کند


خود بر میان ناز تو شمشیر بسته ایم